کاربر #09102620339
تومورهای غیرسرطانی و خوشخیمی را که در لایههای عضلانی رحم رشد میکنند، فیبروم رحم مینامند. این عارضه شایعترین تومور لگنی در زنان است که معمولا در سنین باروری بین ۲۵ تا ۴۰ سالگی دیده میشود. فیبرومها از ماهیچه و بافت همبند رحم تشکیل میشوند و اغلب به صورت گره منفرد یا به شکل یک خوشه رشد میکنند. این تودههای غیر سرطانی ممکن است داخل یا روی رحم زنان ایجاد شوند.
انواع فیبرومها براساس محل رشدشان عبارتاند از:
معمولا فیبرومهای رحمی در طول یائسگی یا بعد از آن کوچک میشوند؛ زیرا سطح هورمونهای استروژن و پروژسترون که بر فیبرومها تاثیر میگذارند در این دوره کاهش مییابند. اگر فیبروم رحم بعد از یائسگی ایجاد شود یا بسیار کوچک باشد، ممکن است هیچ علائمی نداشته باشید و پزشک آن را طی معاینه لگنی یا سونوگرافی پیدا کند. با این حال میتوان گفت به طور معمول، علائم این تومورهای غیر سرطانی به محل و اندازه آنها بستگی دارد. برخی زنان ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:
علائم ترکیدن فیبروم رحم یا تخریب فیبرومهای رحمی زمانی رخ میدهد که جریان خون به فیبروم کاهش مییابد و باعث مرگ سلولی میشود. این وضعیت میتواند باعث بروز علائم زیر شود:
درد شدید و ناگهانی: درد شدید و ناگهانی در ناحیه لگن که ممکن است به کمر هم منتقل شود، یکی از نشانههای اصلی ترکیدن فیبروم است.
گرفتگی عضلات رحمی: افزایش گرفتگی عضلات رحمی و تشدید دردهای قاعدگی.
خونریزی شدید: خونریزی شدید و نامنظم رحمی که ممکن است منجر به کمخونی شود.
تب خفیف: در برخی موارد، ترکیدن فیبروم میتواند باعث بروز تب خفیف شود که نشاندهنده واکنش التهابی بدن است.
تکرر ادرار: فشار فیبروم بر روی مثانه میتواند باعث تکرر ادرار شود.
احساس پری در ناحیه شکم: بزرگی فیبرومها میتواند باعث احساس پری و فشار در ناحیه شکم شود.
برای مدیریت و درمان این علائم، استفاده از مسکنها، درمانهای هورمونی و در برخی موارد انجام عمل جراحی مانند میومکتومی یا آمبولیزاسیون شریان رحمی توصیه میشود.
علت شناخته شدهای برای این بیماری وجود ندارد. با این حال بین هورمون استروژن و فیبروم ارتباطی وجود دارد. معمولا این عارضه در طی سالهای باروری رخ میدهد و ممکن است پس از یائسگی به دنبال کاهش سطح استروژن کوچک شود.
چندین عامل خطرساز وجود دارد که احتمال ایجاد آن را افزایش میدهد:
چاقی و شاخص توده بدنی بالا (BMI)
تجربه دیر هنگام یائسگی
سابقه خانوادگی
شروع زودرس قاعدگی
همانطور که گفتیم فیبروم رحم نوعی عارضه شایع در میان بانوان است؛ از همین روی افراد به دنبال یافتن بهترین راه درمان برای آن هستند. در نظر داشته باشید که فیبرومهای کوچک نیازی به درمان ندارند و با گذر زمان و بهبود رژیم غذایی و تغذیه سالم ، به طور خود به خود برطرف خواهند شد.
اما با این حال چنانچه فیبرومها علائم آزاردهنده با خود به همراه داشته یا بزرگ باشند، نیاز به مداخله پزشکی وجود دارد. در چنین شرایطی، بهترین متخصص زنان و زایمان با در نظر گرفتن سن، وضعیت سلامت عمومی فرد و اندازه فیبروم، یکی از چهار شیوه درمانی زیر یا ترکیبی از آنها را تجویز مینماید:
درمان فیبروم رحمی با دارو: پزشک شما با توجه به وضعیتتان داروهای کنترل کننده سطح هورمون را تجویز میکند تا به این طریق فیبروم کوچک شود.
استفاده از روش جراحی برای درمان فیبروم: در صورتی که فیبرومها اندازه بزرگی داشته باشند، از روش حراجی فیبروم رحم به نام میومکتومی برای از بین بردن آن استفاده خواهد شد.
روش آمبولیزاسیون شریان رحمی: این روش در واقع روشی غیرتهاجمی است که در طی آن ذرات ریزی را به داخل رحم تزریق کرده و مانع از رسیدن جریان خون به فیبرومها میشوند.
لیزر درمانی فیبروم رحم: روش لیزر درمانی فیبروم رحم یکی دیگر از روشها برای از بین بردن این عارضه است که نوعی تکنیک غیرتهاجمی به شمار آمده و باید با نظارت دقیق و کامل پزشک انجام شود.
دیدن علائم فیبروم چه زمانی و به چه دکتری باید مراجعه کرد؟
در صورت داشتن هر یک از علايم فيبروم رحم زیر باید به یک متخصص زنان مراجعه کنید: